jueves, 30 de septiembre de 2010

Una semana después es la 4 semana!!

Hoy tenía que escribir. Y es que no todos los días tienes un concierto en el salón de tu casa. Esta tarde dos caballeros llenaron el solitario salón de mi “casa” con sendas guitarras acústicas e inundaron el lugar con éxitos de los 60 y 70, con exquisitez.
Hacía ya más de una semana si cabe que no escribía nada de nada. Y es que una semana da para bastante. El viernes pasado me fui a Groningen con Cris. Casi la liamos un par de veces amagando con equivocarnos de tren pero al final todo salió a pedir de boca. La noche en Groningen de lujo. Una ciudad totalmente diferente a todo lo visto hasta el momento (salvando Ámsterdam, por supuesto). Calles estrechas, bullicio, gente bebiendo en la calle, pubs con música latina, reggaetón…jajaja quien me iba a decir que iba a bailar “la de la gasolina” en Holanda. Por el camino dos españoles comiendo una pizza sentados en la calle. Es una ciudad universitaria por lo tanto, una colonia de españoles Erasmus no podía faltar. Gran noche, Gorka, Cris y yo (mas Kyrro que apareció a última hora). Dormir en el suelo. Y visita de tarde a la ciudad. De vuelta en bus, only with Cris. Se me hizo corto el viaje hablando con ella y largo a la vez cuando no teníamos monedas en Lelystad. Gracias Cris me lo pase en grande. Después de 20 min a pie, en casa Remco jugaban al twister. Una chica me pregunta haber pq no hablo con la otra, mi comportamiento solo obedece a su comportamiento, ella lo entiende pq le quedan claros todos los hechos. La fiesta de Remco supongo que estaba de capa caída cuando llegue asique solo me quedo hacerle de chofer para visitar a un coleguita!! O al camello no lo se! Ahí lance mi dardo mortífero hacia su coche!! El domingo sin mas pena que gloria, el lunes parecido…con mojadura incluida. Ese dia eche de menos mi coche!! Tanto de menos que casi lloro. 20 min a pie, 20 min en tren, 20 min en bici!! Si amigos triatlón para llegar a casa. Reventado como un choco!! Y el martes a currar a las 8.30, el cual fue un dia duro pero se confirmaba que tenía trato. Solo el miércoles podría ponerle mi nombre!! Y el miércoles amaneció soleado, como si de repente todos los malos augurios de este puto clima se fuesen a la mierda. Pero fue efímero, aquí toca día si día no mal tiempo, y el miércoles era el del bueno, aunque hacia algo de rasca el trabajo fue semiduro y a las 2 habíamos terminado. A las 6 de la tarde después de ir y venir de Lelystad y te buscar incesantemente la oficina de correos todas las tasas estaban pagadas, solo quedaba el seguro que se soluciono en nada, 0,5 segundos. Ya estábamos listos para volver. Karen nos llevo , previo paso qué le quite el freno de mano para arrancar, hoy el día del concierto todo fue bastante duro. doping en la mañana. Probada queda la moto sierra gigante. Mañana son los preparativos para la gran cena de Batavia…cumple 25 años..un cuarto de siglo. Enhorabuena pero yo!! Me voy a dormir!!

Ata mais ver raparigos!!!

miércoles, 22 de septiembre de 2010

vuelta al cole!!!

Vaya, aquí estamos viendo al Barcelona jugar contra en Sporting de Gijón, vía internet por supuesto. Estos últimos dos días sirvieron para comenzar de nuevo en este trabajo y estar de nuevo cansado al finalizar el día. Ayer llegaron unos rusos en un barco, ahora aparte de tener una casa-bar tenemos que compartirla. “Batavia-hostel 5 estrellas”. Porque no veas lo que ha mejorado en estos últimos días. Tenemos TV, sofá, lavadora, secadora y hasta extractor de humos en la cocina. Tengo que sacar unas fotos. Mañana creo. Hoy me toco cocinar a mi, ayer por fin lo hizo mi compañero.
Con la vuelta al trabajo, volvimos a coger ritmo y a usar de nuevo las maquinas a las que ya echaba de menos. Volví a hacer, lo que creo que es un buen trabajo ya que Marco mi jefe, me puso a hacer cosas más importantes. En estos últimos dos días ya he trabajado con distintas maquinas y he hecho trabajos distintos. Lo mejor vino hoy cuando después de trabajar toda la mañana en las piezas de todo el tiempo, nos hemos metido de lleno en el esqueleto del barco y hemos comenzado a trabajar en la unión de piezas y no solo en la modelación como antes. Es increíble como todo, absolutamente todo va al milímetro. Un barco que en su día se tardó 9 meses en construirse, aquí ya va por su casi noveno aniversario. Yo lo que cumple años la semana que viene es este lugar, nada más y nada menos que 25 años!!! Harán una barbacoa para celebrarlo a la cual estamos invitados.
En cuanto al resto todo bien, dos días que llevamos aquí ya nos dio para ir al supermercado ayer. Hoy para tomárnoslo con tranquilidad… esta tarde mi compañero durmió una gran siesta y yo hable un rato largo con la gitanilla (que sé, que leerá esto, por eso lo escribo así de correcto, para que funcione el google translate, aunque sea más o menos). Después me subí al esqueleto del “7 providence” y le saque unas fotos que colgare un día de estos!! Previo paso por el photoshop para que luzcan bien!
Ata mais ver raparigos!!

martes, 21 de septiembre de 2010

el dia despues!!

20/09/2010
Los días pasan. Hoy 20 de septiembre, volvimos a Lelystad una semana y pico después. Para comenzar de verdad nuestra vida aquí. Atrás quedan días de relax, días de fiestas, de visitas de todo un poco. Este finde pasado visite Amsterdam, la verdad eske la ciudad es muy wapa, pero el plan que esta gente tenia para verla, no era muy bueno, por no decir malo. Menos mal ke aparecieron 2 portugueses con los que visite las zonas mas oscuras y las mas claras de la capital!! Cierto es que sino fuera por ellos me hubiese aburrido sobremanera, pq pasarse toda el dia buskando un supermercado para beber sentados en la calle no me parece la mejor manera de visitar una de las ciudades mas cosmopolitas del mundo. El distrito rojo es la caña, muchas señoras reprimidas y algunas feministas se escandalizarían delante de semejante panorama!! En el tema de los coffe shop, se aprovechan de los turistas una barbaridad, ya que en Arnhem donde tuvimos el training un gramo de WW era por 6 € y en amsterdam por 17 € gramo i medio!! En fin!! Ahora te timan hasta con la marihuana… eso si da gusto pasear por la calle y en vez de holer a meado huela a hierba. Esa es otra…. La de los meaderos.. enkantador ke lleves media hora buskando una eskina para mear y de repente te encuentres un meadero solo para hombres…. Ke gran invento por dioxxx… cuando tienen razón hay ke dársela!!
El dia fue largo pero nos dio tiempo a encontrarnos con varios conocidos. Por un lado Doug, ke paseaba exkisito kon sus dos kompis escocesas, morao komo el ke mas, los coffe shops son la panacea! En la fiesta David y Sonia, y Verena si mal no rekuerdo su nombre (moi riquiña a rapaza)… solo faltabas tu Maria!!! (muy a mi pesar) para un reencuentro del beers corner, espero no esperar mucho tiempo, valga la redundancia! La fiesta sin mas, uno de los portus se kito las gafas para aparentar mas belleza, sin mas..dos cracks. La cosa acabo como el rosario de la aurora como sinó. A las 12 dos de los nuestros ya estaban durmiendo, la fiesta seguía con una amplia representación española, incluido un gay de cambados y dos novios de turismo y un holandés disfrazado de James Bond ke sabia hablar español. Otros dos del grupo akabaron magreandose en una habitación ajena, sin respeto y dándose lo suyo. A las 4 de la mañana se acabo el pifostio!! Yo con unas ganas increíbles de salir de fiesta me tumbe en el sillón y no tarde menos de 15 min en kedarme sobao.. kuando me desperté muerto de frio, Pedro roncaba envuelto en una moketa en el suelo y Gonzalo en el otro sillón. Lo demás es historia de una fiesta anunciada. Levantarse, salir pitando hacia una estación, coger un tren y volverte a tu puta casa. El problema es cuando vuelves a una puta casa que no es la tuya. Cuando te quedas a ver el parte de la primera y te enteras que el Madrid ha ganado de chorra como siempre, que en las motos hay por fin un campeón español, pero ke aun no se sabe quien y que el Celta gana 3 partidos seguidos y jugando deputamadre… kreo ke si me echo otro año aki ganamos la champions!!! Hago mi primer Skype con la familia, duermo una horita, para dormir bien por la noche, me hago un Skype con Iria y ya no salimos pq Gorka se pone chungo. Vi Robin Hood de James Cameron, mas de lo mismo ke gladiator. No problema, me gusto, cojonuda para entrenerse.
Lunes en la mañana, levantate temprano que hay ke ir al banco, al tren, a sakarse unas fotos, parezco un terrorista. Hablo con la gitanilla un rato, me enkanta!! Y creo ke me enkantara siempre!! Ahora lecciones de holandés, aburridas. Ahora vuelta 40 min de bici, perdiéndonos por supuesto. Vamos a buscar la caravana de Remco y se esfuma la posibilidad de tener un coche en invierno. Aki estamos de vuelta en Lelystad con la incertidumbre de si mañana tendre internet o si tendre ke ingeniármelas para conseguir internet por otros medios!! La conexión esta ahí, pero si tengo el mismo problema ke en kasa de Remco espero poder solucionarlo con mis propios métodos. Son las 10 menos kuarto de la noche i tengo un sueño ke flipas… Mañana reestart!!!
Ata mais ver raparigos!!

viernes, 17 de septiembre de 2010

parentesis (sin fecha)

Tengo un problema endémico que me persigue desde que tengo uso de razón. Allá por el 2003. Y ya no solo me persigue en el círculo vicioso que se había convertido mi vida, sino también en mi nueva vida. Mientras trato de escapar de todo eso, el problema parece que no me dejara jamás. No es una enfermedad pero me impide ser feliz totalmente. Consigo prácticamente todo lo que me propongo, pero aun así no consigo plenitud. ¿¿Porque es siempre tan efímero, porque siempre resbalo en la misma esquina, porque siempre tropiezo en la misma piedra, porque siempre piso la misma mierda??
Ya no se a quien preguntar, a quien pedir consejo. Todos son siempre buenos, pero cuando parece que esta resuelto, pega un giro de 180 grados y nuevamente se vuelve en mi contra. “Quizas Iria, tengas razón” y ese es el problema, porque ya no es coincidencia ya no es mala suerte tiene que haber algo mas de fondo, quizás estea aquí para esto. De momento voy a seguir el sabio consejo que ayer me dio un amigo.

jueves, 16 de septiembre de 2010

arrival training

Buenas perdón por el retraso, estamos a 16 de septiembre ya, hoy voy a escribir en castellano… nose pq ni pq no pero supongo ke para ke me entiendan la mayoría. Desde mi ultima aportación estuve en mi arrival training. Cojonudo compañeros. La verdad eske muy muy muy muy bien. Conociendo a nueva peñita. Llegue con 2 amigos al training y me fui con algunos mas. Unos me tocaron mas adentro que otros. Los mejores sin duda los del “rincón de la cerveza: beers corner”, Hungria, Escocia y sobre todo Eslovakia son mis países favoritos ahora mismo!! Aprendimos sobre todo a conocer la cultura holandesa, como piensan y como viven, pero para mi lo mas importante no fueron las clases, sino los consejos de los profes, tanto de Ingrid from Nederland y “el jefe” from Morocco, y esa peña que me llevo. Doug un enkanto de tio, apenas le entendía cuando hablaba pero se afanaba en intentar que le entendiera, David que entre el y yo y nuestros respectivos diccionarios conseguíamos entender a medias lo ke nos contaban… si básicamente tenemos el mismo nivel de ingles!! Y Maria expresiva, simpatica, alegre, fiestera… con mi misma edad y la cabeza bien amueblada, me enkanta!!. Asi la fiestas, partidas de poker y los partidos a muerte al pin pon se cocieron entre nosotros… convirtiéndome en el puto amo, que baje de las nubes solo en dos ocasiones a manos de David, como le pega el efecto a la bola el cabron!! El ultimo dia de la despedida fue bastante jodidillo, al final nos kedamos para la ultima birra, Doug, David, Maria, Laura, Lili y yo. En la estación ya nos fuimos despidiendo poco a poco pq cada uno cogía un rumbo distinto, la que mas lejos esta es Maria en Bruselas, pero parece ke hay trenes supersónicos desos ke te ponen en kualkier sitio en un par de horas asike malo será, el resto están mas o menos cerca!! Y se kedara en alguna ciudad universitaria pa salir tos de fiesta i volver a sus respectivas ciudades!
La vuelta fue triste y pasada por agua, pero nada ke no remedie el facebook y el teléfono que no te deja ver la cara de la otra persona cuando hablas pero que te kita el mono!! Dos días mas aki, ayer estuve en el centro de desintoxicación y asilo para africanos en el que trabaja Remco, un sitio bastante impresionante sobre todo por el tipo de gente que vive allí. Fui para ayudarle a arreglar su caravana que tenia unas pequeñas historias, que pronto con la lluvia se volvieron grandes historias. Pero nada que no amañe un poco de maña. Asi cenamos allí unas pizzas y luego que iba a volver en bici volvi en su coche, tan solo me perdi en unas obras pq estaban complicadas, pero enseguida apañe una solución improvisada para salvar el obstáculo y encontré el camino de nuevo, bajo una lluvia torrencial a las 10 de la noche. Hoy supongo ke hare yo de comer, pq paso de comer un sanwich again!! Y por la tarde pa Lelystad para volver mañana de nuevo :P jajaj
Ata mais ver raparigos

viernes, 10 de septiembre de 2010

primeiros dias!!!

BOAS!! Antes donte fomos con Kyrro de visita a outra casa de voluntarios!! Mais peñita mais países, Alemania, Holanda, e una rapaza deputamadre from Zaragoza. Iso si 15 min en bici ata ali!! Despois dende o centro ata a casa volvimos nos sos, e komo non perdemonos!! Jajaj ainda ke menos mal ke me oriento deputamadre e din ko sitio con facilidade!! Despois de cear, creeredesmo ou non tomeime un pekeno cacharro de RUM Jamaicano con cocacola do Lidl… pq? Pq akabouse a cerveza e o viño. Eran as 10 da noite e non me podía ir a dormir, aki costalles un juevo salir de festa!! As 3 estabamos a durmir.
Onte levantamonos as 9 da mañan, pq había ke ir a facer uns recados e a feira a comprar peix. Fomos o Lidl con Remco, despois a comprar pintura para a sua porta, e despois o taller pq ten unha Caravana a cambiarlle o aceite. Na feira comprei medio kilo de xoubas e medio de besujiños!! Aer ke tal están!! Depois fomonos a onde temos as clases de holandés, mais de media hora en bici de ida e outra media de volta, senon 4 pavos ida e volta en bus!! Eu pensei ke o transporte publico funcionaba ben aki pero vai ser ke non!!temos as clases de 14.30 a 16…. Si, si a hora de comer!!!........ no comment!! Pola quedamos con Giovanna para tomarlle aljo e kon ela estaba Gorka, medio vasco, medio cántabro e como non medio galego. Moi deputamadre tamen, solo que vive noutra cidade solo ke o noreste. A noite volvimos a kedar para tomarlle uns calimotxos e sen garitos un peta e pa kasa!! Un sábado a unha e media da mañan estabamos a durmir!! En fin, irei a Groningen e a Amsterdam de festa!! Aer komo se tercia o domingo.
Ata mais ver raparigos
O domingo foi bastante entretenido!! Pola mañan levantei tarde pero deume para eskoitar as motos e a nova do alto da luita armada por parte de ETA (D.E.P. Tomizawa). Comemos o mesmo ke cenamos e volvimos kedar kon Gorka e kon Giovanna!! Esta vez para ir ata un parke moi guapo onde estumbaiarnos kon toda a trankilidade do mundo durante toda a tarde. O sol Gorka e mais eu komentamos algunha ke outra xogada interesante, en castelan por suposto so nos enteramos nos!! :P. a noite kando volvimos para casa fixen un o peix ke komprara o sábado kun pouko de arroz 2 delicias (faltou o tunafish).
A golpe de lunes levantamonos as 8 da maña para levarnos a gran decepcion do ESV, a nosa nova casa, no e tal casa, e unha cantina, si!! Unha cantina temos unha mini habitación kon duas literas, e o noso living room e un puto bar!! No activity agreement poñia ke íbamos ter unha kasa, e topamonos kun puñetero bar. Unha fiestra rota, sin cortinas, para ir o baño temos ke pasar polo medio do bar, a cociña un camping gas, sin armario, sin lavadora, sin secadora, sin internet, sin toallas, sin sabanas…. Puxenme dunha mala ostia increíble!! Ainda o estou. Cando o noso coordinador volveu e mirou a miña kara xa se deu konta de ke a kousa non iba ben. Dixenlle todo o ke pensaba acerca de todo isto, o ke puiden explicarle ko meu pésimo ingles, o alemán por suposto non dixo nin mu!! Da mala ostia ke estaba dixenlle ke non había dereito a isto. Asike weno parece ke as protestas causaron efecto e pola tarde kando volvimos todo estaba bastante distinto, pero a merda do salón segue a ser a mesma, imos a vivir un ano enteiro nunha kantina!! Sen absolutamente nada o redor, menos mal ke almere esta ai o lado en tren, pq senon… Polo medio tivemos as clases de holandés, non me enterei de moito pero parece ke a pronunciación no e o meu problema, senon entender de ke karallo se fala!! Espero ter mellor expectativas a partir de kando komecemos o kurro ke será mañan martes.


Dia 7 de setembro!!!
Hoxe comezamos o curro, 8 en punto en planta, komezan a vir os primeiros e entre o ruido e os despertadores xa non se pode durmir!! Vístete baixa almorza e komeza a chover!! Pero a chover de verdade, Welcome to Holland!! Di Marcus o noso xefe, ken nos ensina a kurrar de verdade. Hoxe tokoume kurrar kon Martin un as coa lixadora, fixen ben os exercicios de practicas tanto o primeiro de lixar todo o tronko komo o de comerle un cacho. Polo menos fixen mais ke o meu kompañeiro ke namais ke fixo un dos exercicios. Estame molando mogollon ainda ke akabo destrozao, a espalda dime para!! Pero para iso estou aki, para kurrar kon esta peñita ke o fai ke te kagas!! Descansos a tutiplén, e aprendendo a manexar un monte de makinas. Hai un negro guaperas ke non fai mais ke kantar e peinarse, Friso e outro dos nosos xefes, entre Marcus e Friso parece ke se coce o tema, imaxinome ke son os capataces do lugar. Marcus manexa todo e ten solucions pra todo, Friso dedicase as makinas sobre todo. Martin leva un ano aki e renovanlle para outro, fala pouko ingles ten 34 anos e vive en Lelystad, e dicir, no lugar. Hoxe despois do curro un momento de relax kon su birra i sus aceitunas e “go to Lelystad Centrum” e pekeno e feo de kojones, kon edificios feos de kojones e koa peña fea de kojones!! verdade ske me esperaba algo mellor para unha cidade ke apenas ten historia. Alemre esta na misma situación e, é moito mas chulo. Conseguimos non perdernos o volver e todo foi ben, despois camiñar un poukiño arraund de Batavia Stad e pa kasa a durmir, íbamos ver un simulacro de bomberos pero pillounos a cenar. Mañan mais.


Dia 8 de setembro!!
Comezou coma onte, a chove a mares e non parou ata as 2 da tarde ke saiu o sol!! Rematei o de comerlle o tronco e xa me puxeron a currar con un tronco enorme medio deformao, veña ponno en perpendicular e ke kede recto nada de inclinación 90 degrees!! Ok, meu…. Un curro que te kagas, keda remátalo pa mañan, cheguei o extremo de poñerme en manga curta ainda ke chovera a mares…. Ke kalor e ke dolor de costas. Tomandose descansos merecidos. Hoxe foi un dia de moito curro a verdade. Despois ducha e salida a dar unha volta en bici, a koñecer o lugar, un paseiño por un dos dikes e votarlle un vistazo o a estatua do homen cagando…. En fin, xa vos ensinarei as fotos. Topamonos un bar… libre de alcohol asik tivemos ke ir a pillar as birras ke xa non tiñamos o super… o final pillamos unha kaixa de amstel kreo… kada dia bebemos unha cervexa distinta… pero iso si.. de medio litro.Hoxe truxeronnos unha tele un dvd e a nova cociña cun grill, pero ainda non podemos enchufala pq senon vaise todo a la mierda asike oxe a komer bocadillos de pan bimbo ke aki estilase moito. Vou tratar de konectarme aora piratenado un cable de rede.. aer ke pasa!!


Dia 9 de setembro!!
Hoxe violaron a miña intimidade, metres estaba na oficina as señoras da limpeza entraron impunemente e despacharonse agusto criticando en holandés!!! Cando sain limitaronse a darmeos bos días!! O dia comezou coma os demais a chover e facendo o mismo choio ca o resto dos días. Agas ke cando Marco se achegou a min dixome, deixa iso ke vaste a poñer a facer algo mas serio. Fala con Friso! E nada a facer a miña primeira parte do barco. Curraba deputamadre ata ke veu o meu compañeiro. Friso veu e faloume al de ke esta makina necesita ser afiada!! E veña afiar sea dito!. Coma un bo ourensan akela makina kedou impresionante, o curro faciase nun pis-pas!! Pero entrou en escena o meu veciño de cuarto, e komezou a facer unha merda, asike decidin cederlle a miña super makina e coller eu a grande… paseime o resto da tarde arranxando a merda ke me deixaba este atrás!! O rematar o choio volvemos de novo para Almere, via Remco´s car. Fixen de cenar komo non… calamares rebozados e algo de pasta gratinada no forno! Despois dunha longa sobremesa, a peña desperdigouse e eu akabei facendo o primeiro edredoning da tempada….. non foi pa tirar cohetes.... Agora a dormir, pero noutra habitación pq na desta e imposible!!

Ata mais ver raparigos!!

domingo, 5 de septiembre de 2010

primeras impresiones!!


EN GALEGO!!
Pois aki estamos,  escoitando a Bersuit na casa de Remco. Aki tamen teñen un certo amor a youtube. Todo o dia poñendo música, Roel o meu tutor, casado con dous fillos (25 anos) e a sua canción preferida chamase “yo no hablo ingles” dun grupo yanqui!!  Jajajja. Onte tivemos a honra de asistir a primeira bronca entre dous compañeiros de piso polo volumen da musika, ollo as 23.00 h o veciño chamou ao dono da casa para protestar polo ruido xa que non podían dormir, as once da noite. E increíble ke a as 10 da noite sexa a hora limite para poñer a música alta…
Agora diante miña no outro sofá teño a unha estonia facendo crucigramas e tomandose un café, son as 11.30 da mañan. Fai 20 min ke me levantei..jajja Fora tomando unhas tostadas no xardin están a Lituana e mais a Italiana, arriba durmen, Thomas o meu compañeiro de andaina alemán, e Kyrro (Chris) de Macedonia. Con nos tamen esta Maxim pero non sei de onde é, pensó que daki, pq traballa en Amsterdam.
Xa estou rexistrado no país, teño o meu teléfono holandés e manda carallo!! ke paso de comer os bucareus crus ke ten o meu pai na nevera, e como un peix ke non sei o ke é, e cru tamen. Visitamos toda a cidade de Almere en bicicletas estilo Lemos, ke frenan dandolle os pedales patras!! Pa matarse, non me esparrei un par de veces de milagro. Cando viñamos pa casa na bicicleta comezou a chover e tivemos ke vir al spring como oscar freire en sus mejores tiempos en el Rabobank, iso si os coches teñen ke pararle as bicis e a costa mais alta ke tiven ke subir era un badén!! Jajajaj. O chegar a casa tiven ke lavar 1 kilo de kalamares!! Tocate o carallo!! E por suposto facelos despois coa sua ceboliña e o seu alliño!! Pq estes non tiñan nin puta idea de cómo facelo iso si, comían neles ke me kedaron dous para probar. Despois tivemos festa viñeron duas rapazas mais con Kyrro, Grecia e Lituania tamen, pero non recordo os seus nomes.
Hoxe non sei cal e o plan!! Supoño ke o falarian onte diante de min pero komo non me entero nin da metade das conversas!! Cajonaostiputa,putoingles!!!
Ata mais ver raparigos.

EN CASTELAN!!
 
Pues aki estamos, escuchando a Bersuit en casa de Remco. Aki tb tienen un cierto amor a youtube. Todo el dia poniendo música. Roel mi tutor, casado con dos hijos (25 años) y su canción preferida se llama “yo no hablo ingles” de un grupo yanqui!! Jajaj. Ayer tuvimos el honor de asistir a la primera bronca entre compañeros de piso, por el volumen de la música, ojito a las 23.00 h el veciño llamo al dueño de la casa para protestar por el ruido, ya que no podían dormir, si a las once de la noche. Es increíble que a las 10 de la noche sea la hora limite para poner la música alta.
Ahora mismo delante mia en el otro sofá, tengo a una chica de estonia, haciendo crucigramas y tomandose un café, son las 11.30 de la mañana. Hace 20 min ke me levante..jajaj. Fuera tomando unas tostadas en el jardín están la italiana y la lituana, arriba duermen Thomas mi compañero de proyecto alemán, Kyrro (Chris) de Macedonia. Con nosotros tb esta Maxim pero este nose de donde es, supongo que de aquí pq trabaja en Amsterdam.
Ya estoy registrado en el país, tengo mi teléfono holandés y manda cojones!! Ke paso de comer los boquerones crudos que tiene mi padre en la nevera, y como un pescado ke no se cual es y crudo tb.Visitamos toda la ciudad de Almere en bicicletas estilo Lemos, ke frenan dándole a los pedales para atrás!! Pa matarse, no me parti la crisma un par de veces de milagro. Cuando volvíamos pa casa en bici empezó a llover y tuvimos ke venir al spring como Oscar Freire en sus mejores tiempos en Rabobank, eso si los coches tienen ke pararle a las bicis y la cuesta mas alta que tuve ke subir era un puto badén!!jajaja. Al llegar a casa tuve ke limpiar un kilo de calamares!! Tocate los cojones!! Y por supuesto hacerlos después con su cebollita y su ajillo!! Pq estos no tenían ni puta ide de cómo hacerlos ahora si comían en ellos, ke solo me kedaron un par de ellos para probar.jajaj Despues tuvimos una big fiesta, con Kyrro vienieron dos chicas, Grecia y Lituania (no recuerdo sus nombres).
Hoy no se cual es el plan!! Estoy seguro de ke ya lo hablaron delante mia pero como no me entero de la mitad de las conversaciones!!! Cagoenlaostiaputa,putoingles!!!!